bag packing

पॅकिंग कसं कराल याची एक यादी देत आहे. ही यादी मी डायरीत करून ठेवली आहे. ती बघून मी पॅकिंग करतो. अक्षरशः १५ मिनिटांत पॅकिंग होतं. ही मी साधारण आठवड्याचा प्रवास आहे असं धरून केलेली यादी आहे.

A) कपडे – २-३ जीन्स आणि ८-९ कुडते किंवा टीशर्ट किंवा टॉप्स (एखादा दुसरा नेहमी जास्त असावा) पुरूषांना २-३ जीन्स आणि ८-९ टीशर्ट किंवा शर्ट्स

B) आतले कपडे – ७ सेट्स (म्हणजे धुवावे लागणार नाहीत) काही कुडत्यांना स्लीप वापरत असाल तर त्याही आठवणीनं घ्या. ७-८ रूमाल

C) थंड प्रदेशात जात असाल तर – वॉर्मर्स, स्वेटर, जॅकेट, मोजे, टोपी, हातमोजे

D) समुद्रावर जात असाल तर – स्लीपर, पोहणं येत असेल तर स्विमिंग कॉश्चूम

E) टॉयलेटरी – टूशपेस्ट, टूथब्रश, छोटी शँपूची बाटली किंवा सॅशे, माउथवॉशची लहान बाटली, व्हॅसलिन, मॉइश्चरायझरची लहान बाटली, डिओडरंट, बॉडी वॉशची लहान बाटली, फेसवॉश वापरत असाल तर ती लहान बाटली, सनस्क्रीन लोशन, कंगवा, लिपस्टिक वापरत असाल तर तीही (हे सगळं एका पाउचमध्ये घ्या)

F) चार्जर्स – मोबाइल, आयपॅड किंवा टॅब, आयपॉड (यांचे चार्जर्स), लॅपटॉप घेणार असाल तर त्याचा चार्जर लॅपटॉप बॅगमध्येच असतो. हल्ली मोबाइलमुळे कॅमेरा फार कुणी नेत नाही. पण नेत असाल तर त्याचा चार्जर, युनिव्हर्सल सॉकेट किंवा एडाप्टर (या चार्जरचं दुसरं वेगळं पाउच करा.)

G) औषधं – रोज काही औषधं घेत असाल तर ती औषधं. शिवाय जिथे जात असाल तिथे दुकानं सहज मिळण्याची शक्यता नसेल तर क्रोसिन, पोटासाठीचं एखादं औषध, एसिडिटीसाठीचं औषध, उलटीसाठीचं औषध, एखादं अँटीअलर्जिक, एखादं अँटिबायोटिक (डॉक्टरांना विचारून घ्या), विक्स, नोजल ड्रॉप्स, एखादं अँटिबायोटिक ऑइंटमेंट ही ढोबळ औषधं. लागणा-या औषधांचं आपल्या डॉक्टरकडून प्रिस्क्रिप्शन घ्या. (याचं एक पाउच करा)

H) फुटवेअर – प्रवासात नेहमी वॉकिंग शूज वापरावेत. पण एक चपलेचा जोड बरोबर ठेवावा. काही ठिकाणी उदाहरणार्थ धार्मिक स्थळांमध्ये जाताना चपला वापरणं जास्त सोपं होतं. शिवाय हॉटेलमध्ये उतरला असाल तर तिथल्यातिथे फिरायला बरं पडतं. शूज वापरणार असाल तर मग मोज्यांचे तीन जोड.

I) पर्स – प्रवासासाठीची पर्स नेहमी थोड्या मोठ्या आकाराची घ्या. शिवाय ती वॉटरप्रूफ असावी. त्यात नेहमी लागतील इतपत पैसे, क्रेडीट आणि डेबिट कार्ड, कंगवा, रूमाल, नॉशिया येत असेल तर ती गोळी, चघळता येतील अशा गोळ्या, वाचायला एखादं पुस्तक, गॉगल्स, चष्मा असेल तर ते कव्हर, एखादं रबरबँड किंवा केस बांधण्याचा चिमटा, गाणी ऐकायला इयरफोन्स, हँड सॅनिटायझर, पेन

J) बॅगेजमध्ये – एखादं स्वेटर किंवा शाल पुस्तकांशिवाय माझा प्रवास होत नाही त्यामुळे २-३ पुस्तकं, एखादी लहानशी डायरी, काही कानात-गळ्यात घालणार असाल तर त्याचं पाउच.
मुलं आणि मित्रमंडळींबरोबरही पत्ते खेळायला मजा येते. त्यामुळे पत्त्यांचे दोन जोड ठेवाच.

ही यादी समोर ठेवलीत आणि पॅकिंग केलंत तर अक्षरशः १५ मिनिटांत पॅकिंग होतं. यादी मोठी असली तरी सामान फार होत नाही! आणि शेवटी प्रवास हा आनंदासाठी करतोय हे लक्षात ठेवा. काही लोकांना लहानसहान गोष्टीवरून कुरकर करायची सवय असते. प्रवासात थोडं वरखाली होणार हे गृहीत घरून चाला. कधी ट्रेन लेट होते तर कधी विमानाला उशीर होतो, कधी खाणंपिणं मनासारखं मिळत नाही. पण या गोष्टी लहान आहेत. आपल्या घरच्यांबरोबर, मित्रमंडळींबरोबर आपण प्रवास करतो तेव्हा खूप मजा येते. सगळेजण रोजचे ताण विसरलेले असतात, एकमेकांच्या मनातलं जाणून घेण्यासाठी उत्सुक असतात. त्यामुळे प्रवासाची मजा घ्या आणि इतरांनाही घेऊ द्या.

ट्रेन मध्ये एखादी शाल वैगेरे घ्यावी जेणेकरून ट्रेन मध्ये थंडी वाजू नये..

थोडक्यात महत्त्वाचे

- प्रवासाला जाण्यापूर्वी वैद्यकीय तपासणी व मार्गदर्शन आवश्यक.
- कायमस्वरूपी लागणाऱ्या औषधांचा पुरेसा साठा व डॉक्टरांचे प्रिस्क्रिप्शन सोबत जरुरीचे.
- अतिसार, ताप, उलट्या, अंगदुखी, अॅलर्जी, सदी-खोकला यावरील औषधे आवश्यक.
- डास, इतर कीटकदंश यासाठीच्या उपाययोजना.
- नेहमीचे डॉक्टर, फार्मासिस्ट यांचे फोन नंबर सोबत जरुरीचे.
- विशिष्ट आजार व काही औषधांची अॅलर्जी यांची नोंद ओळखपत्रावर असावी.
- औषधे डब्यात, पाऊचमध्ये ठेवावीत व सोबत औषधाचे नाव व उपयोग याची यादी ठेवावी.
- कृपया मौल्यवान सोन्या चांदीच्या वस्तू आणू नयेत.
- स्वतःजवळ आपले आयडेंटिटी कार्ड ठेवणे उदा. आधार कार्ड , पॅन कार्ड

काही शंका असल्यास निर्धास्त पणे संपर्क अवधुत टूर्स - भटकंतीची परिपूर्णता - 09664286300 / 8390922322

Kokan , Mahabaleshwar Tour

रत्नागिरी जिल्हय़ात इतक्या मोठय़ा संख्येने नैसर्गिक पर्यटन स्थळे आहेत की या स्थळांना भेटी देणाऱयांची संख्या दिवसेंदिवस वाढतच आहे.. तसं संपूर्ण कोंकणचा विचार केला तर सर्वाधिक 11 नैसर्गिक पर्यटनस्थळे दापोली तालुक्यातील आहेत म्हणुन मी दापोली तालुका फिरण्याचा निर्णय अचानक घेतला...
ठरल्याप्रमाणे एक मित्र घेऊन आधी मित्राला पुण्याच्या श्रीमंत दगडूशेठ गणपती बाप्पाचं दर्शन घडवलं , शनिवार वाडा दाखवून ऊसाचा रस पिऊन आत्मा तृप्त करत तसंच पुढे आयुष्यातल्या काही अविस्मरणीय अशी ठिकाणं जापनिज पार्क , सारसबाग , स्नेक पार्क मित्राला दाखवून सायंकाळी एक खास भेट आणि शुभेच्छा घेऊन पुण्यात चिंचवडच्या बॅचलर मित्रांकडे मुक्कामासाठी गेलो दुसऱ्या दिवशी सकाळी लवकर उठून दापोली कडे प्रयाण करण्याचा निर्णय घेतला पुण्यातले मित्र म्हणजे मुक्कामाचे हक्काचं ठिकाण आणि दर्यादिल मित्र दरवेळेस गेल्यावर आईस्क्रिम चा पाहुणचार केल्या शिवाय सोडत नाहीत....
सकाळी मित्रांचा निरोप घेत हिंजवडी लवासा ताम्हिणी मार्गे लवासाच्या जुन्या आठवणी जाग्या करत आम्ही निघालो हिंजवडी पर्यंत IT पार्क ची वर्दळ सोडल्यावर रस्त्याच्या बाजूची हिरवळ मन अगदी भरभरून निघत होते रस्त्यात मुळशी डॅम ला थांबून फोटो काढत पुढे घाट रस्ते पार करत माणगाव मार्गे दापोली कडे निघालो, दापोली पासून जवळच्या एका बीचवर रिसॉर्ट बुक केलं होतं ते शोधत जात असताना लांबसडक निळेशार समुद्रकिनारे, नारळी- पोफळीच्या बागा, सह्याद्रीच्या विशाल पर्वतरांगा, खाडीकिनारे, बॅकवॉटर यांनी मंन अगदी प्रसन्न करून टाकले अगदी गाडी चालवून आलेला कंटाळा घालवून टाकला.. संध्याकाळी बीचवर आयुष्यातल्या चांगल्या वाईट गोष्टी वर गप्पा मारत चंद्र चांदण्या समुद्राच्या लाटांचा आवाज ऐकत तिथल्याच झोपाळ्यावर निवांत ताणून दिली...
दुसऱ्या दिवशी सकाळी लवकर उठून डॉल्फिन बघायला डॉल्फिन राईड करून थोडा वेळ समुद्रात लहान पोरांसारखी मस्ती करत वाळूत खेळून नाष्टा उरकुन हरणेबंदर मुरुड बीच ते कर्दे बीच च्या वाळूतून गाडी चालवत आम्ही कड्यावरच्या गणपतीला निघालो मध्ये घाटातूनजाताना उंचावरून दिसणारा समुद्र पाहिल्यावर तिथून निघावस वाटत नाही कड्यावरच्या गणपतीचा इतिहास लक्षात घेऊन जवळच्या सुवर्णदुर्ग वरून सूर्यास्त बघत आम्ही परत रिसॉर्टवर आलो...
तिसऱ्या दिवशी जवळ असलेल्या परशुरामांचे स्मारकाचे दर्शन घेऊन नारळाच्या बागामधून हिरव्यागार निसर्गाचा आस्वाद घेत थोडा वेळ शहरात घालवला तोपर्यंत मुंबईवरून येणारे आमचे पाहुणे दापोलीमध्ये येऊन पोचले होते त्यांना घेऊन रिसॉर्ट वर पोचलो त्यांची व्यवस्थित सोय झाल्यावर बीच पासून जवळच्याच एका दत्तगुरु मंदिरात गेलो; दत्तगुरु मंदिरापासून दिसणाारा समुद्र आणि समुद्रात होणारा सूर्यास्त आपल्याला तेथून हलू देत नाही बघता बघता 6 वाजले चहाप्यायला एका टपरीवर थांबलो असता त्यानेआम्ही इतक्या लांब baikवर आलोय म्हणून आश्चर्य मानलं कौतुक केलं आणि पुढच्याप्रवासाची विचारपूस केली आणि एक काळजीपूर्वक सल्ला दिला की कोकणात रात्री 10 नंतर प्रवास करू नका तो सल्ला आम्ही मानायचा ठरवलं आणि विचार केला की दापोली पासून परतीचा प्रवास करायचा तर ते अंतर जवळपास 240 किमी आणि संपूर्ण घाटरस्ता आणि रात्रीचा घाटप्रवास करायचा नाही अशी घरून पण तंबी होती मग अचानक परतीचा प्लॅन बदल करत दापोलीतून महाबळेश्वर 100 किमी असल्यामुळे महाबळेश्वर वरून सातारा गावाला जाण्याचा निर्णय घेतला कारण महाबळेश्वरच्या पुढे रात्री प्रवास करण्यासकाही हरकत नव्हती सायंकाळी 6 वा खेड रत्नागिरी पोलादपूर मार्गे निघालो तरीपण शेवटी रात्र हि झालीच आणि आम्हाला पुढे जाणे गरजेचेच होतं अंधाऱ्या रात्री घाटातून आमची गाडी निघाली रात्री खाली उतरणारे ढग, दाट अंधार गाडीच्या लाईट ने चिरत , थोडं थोडं अंतर कापत , रातकिड्यांची किरकिर ऐकत , थोडीफार मनात साठलेली भीती दाबत महाबळेश्वर मध्ये रात्री 10 वा. पोच झालो ; महाबळेश्वरच्या घाटातून खाली दिसणारी गावं म्हणजे जनु काय होळीतल्या विस्तवाच्या निखाऱ्या सारखे भासत होते ते दृश्य मनात साठवत रात्री 11:30 वाजता महाबळेश्वर मधून सज्जनगड आणि अजिंक्यतारा किल्ल्याच्या मध्ये डोंगराच्या पायथ्याशी ऐटीत वसलेल्या गावी मध्यरात्री मुक्कामी पोचलो सकाळी उठल्यावर विहिरीवर डोक्यावर सूर्य आल्यावर मनसोक्त अंघोळ आणि परत काही मित्रांची ची 2 दिवसाची सोय महाबळेश्वर मध्ये करून त्यांची भेट घेण्याच्या कारणास्तव महाबळेश्वर चा रस्ता धरला महाबळेश्वरमध्ये त्यांचीभेट घेऊन थोडा वेळ मॅप्रोगार्डन मध्ये घालवून वेण्णा लेक जवळथोडा वेळ घालवला. उंच पर्वतरांगा, त्यावरची दाट वृक्षराजी, पक्ष्यांचा किलबिलाट, खळखळणारे निर्झर, प्राचीन मंदिरे, गड-कोट, तलाव-सरोवराचे सान्निध्य, लाल मातीतल्या वाटा, कडय़ावर स्वार होणारे ते पॉइंट्स, धुक्याने भरून गेलेल्या दऱ्या , आणि भारावून टाकणारा पाचगणी टेबल लँडवरचा सूर्यास्त असे हे महाबळेश्वरचे गारुडच प्रत्येक पावलाला आलेल्या त्या आठवणी हृदयात सामावून घेत पुण्याचा रस्ता धरला पुण्याला येत असताना गाडीच्या मागच्या चाकाचा डिस्क गरम झाला त्यामुळ ब्रेक लागायचा बंद झाला थोडी काळजी घेत पुणे पोच झालो आणि या 4 दिवसात जगलेलं आयुष्याचं गाठोडं डोक्यावर घेत परत मुंबईच्या या धकाधकीच्या जीवनात पोच झालो....
#KonkanDiaries2017
#Traveller
#AHN👣